Prensesimizin bayram süprizi

17 Ağustos saat 11:00 da doktorumuz Alptekin Alagöz ile randevumuz vardı ve kontrolümüzde kızımızın artık gelmek istediği haberini aldık. Fakat henüz 35 haftalıktık ve bebeğimiz küçük olduğu için biraz endişelendik pramatüre bir bebek olarak dünyaya gelecekti. Endişelerimiz ve kaygılarımız devam ederken bir yandan da  doktorumuza güvenmek durumundaydık ve ailece doğumun başlamasına karar verdik.Saat 13:20 de doğuma girdim ve minik kızım saat 14:05 de 2 kg olarak dünyaya geldi.Doktorumuzunda bize söylediği gibi doğduğu an küveze girdi ve ne zaman çıkacağı konusunda net bir bilgi yoktu.Saat 14: 30 da ben odama geldim annem,babam,abim,kayınvalidem aile dostumuz murat ve canım eşim hepsi odadaydı babamın gözlerindeki yaşı gördüğüm an çok duygulandım.Ben ise henüz kızımı kucağıma alamamıştım Anne olduğumun farkına varmamıştım henüz fakat benim güçlü kızım yalnızca 6 saat küvezde kalarak saat 20:30 da benim kucağımdaydı anne olmanın tarifi yok bir anlık kabullenilmiyor benim çocuğum mu diye düşünüyosun alıp gidiceklermiş gibi geliyor fakat zamanla geçiyormuş bu duygu :)) şuan yalnızca ağladığında ben kapıdan girince bile sakinleşebiliyor, annelik bu kadar güçlü bir duyguymuş...