Kızım öncelikle senden özür diliyorum 4 aydır yoğunluktan dolayı yazamadım ve şuan kısaca 4 ayı senin için özetleyeceğim. 20:30 da küvezden çıktın ve artık hemşire seni yanına getirdi o an çok garip çok güzel duygular yaşadım ve seni kucağıma aldığım an ağlamaya başladım istediğim gibi senin geleceğin için sana dua ettim o ilk bakışmamız hala gözümün önünden gitmiyor erken doğmana rağmen yanakların tonbiş tonbiş ve çok güzel bir bebektin seni henüz kucağımda tutmayı beceremiyordum ve kolun acımıştı düzelttiğim anda yüzünde o acıyı gördüm ağlamadın tepkilerin o kadar güzeldiki küvezde yaşadıkların galiba seni acıya duyarlı hale getirmişti :) halen aşılarında bile o kadar çok ağlamıyosun. Hastanede 1 gece kaldık anneannen vardı yanımızda baban ve babannen evimize gitti hazırlıksız yakalandığımız için senin beşiğin ancak o akşam kurulabildi ve evde senin için hazırlıklar yapıldı hemşiremiz gece boyu 2 saatte bir gelip seni emzirmemde bana yardımcı oldu o kadar iyi biriydiki allah ondan razı olsun hala aklıma geldiğinde dua ediyorum kendisi için. Artık seninle hep beraberdik ve hiç ayrılmayacaktık annecim iyiki varsın seni çok seviyoruz....
Bir tanecik anneannemiz. |
Seni ilk kucağıma aldığım an... |
İlk misafirlerimiz serpil halamız gizem ablamız. |
Canın babanla ilk pozun... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder