23 Aralık 2012 Pazar

Annesinden Eylül Berre'ye mektup



Kızım öncelikle senden özür diliyorum 4 aydır yoğunluktan dolayı yazamadım ve şuan kısaca 4 ayı senin için özetleyeceğim. 20:30 da küvezden çıktın ve artık hemşire seni yanına getirdi o an çok garip çok güzel duygular yaşadım ve seni kucağıma aldığım an ağlamaya başladım istediğim gibi senin geleceğin için sana dua ettim o ilk bakışmamız hala gözümün önünden gitmiyor erken doğmana rağmen yanakların tonbiş tonbiş ve çok güzel bir bebektin seni henüz kucağımda tutmayı beceremiyordum ve kolun acımıştı düzelttiğim anda yüzünde o acıyı gördüm ağlamadın tepkilerin o kadar güzeldiki küvezde yaşadıkların galiba seni acıya duyarlı hale getirmişti :) halen aşılarında bile o kadar çok ağlamıyosun. Hastanede 1 gece kaldık anneannen vardı yanımızda baban ve babannen evimize gitti hazırlıksız yakalandığımız için senin beşiğin ancak o akşam kurulabildi ve evde senin için hazırlıklar yapıldı hemşiremiz gece boyu 2 saatte bir gelip seni emzirmemde bana yardımcı oldu o kadar iyi biriydiki allah ondan razı olsun hala aklıma geldiğinde dua ediyorum kendisi için. Artık seninle hep beraberdik ve hiç ayrılmayacaktık annecim iyiki varsın seni çok seviyoruz....
Bir tanecik anneannemiz.


Seni ilk kucağıma aldığım an...

İlk misafirlerimiz serpil halamız gizem ablamız.




Canın babanla ilk pozun...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder